دسته: نقد

در جست‌وجوی شفافیتبه یاد دارم حدود سه سال پیش، زمانی که بلای ماندگار کرونای چینی هنوز جان جهان را در اسارت خود نگرفته بود، در نظر داشتم همراه با کتاب «هدایت، بوف کور[۱] و ناسیونالیسم» [۲] برای دیدار با یوسف اسحاق‌پور و طرح پرسشی با او، یکی دو روزی به پاریس بروم. شوربختانه، هم، درگیرشدنم با کرونای نه‌چندان درمان‌پذیرِ اولیه و تبعات بعدیِ آن، [ادامه نوشته…]

تلاش ِ آغازین برای کشف و تدوین قواعد و اصول آفرینش های ادبی را به ارسطو نسبت می دهند. همو نخستین کسی بود که کوشید، داوری در مورد فرآورده های ادبی را نظام مند کند؛ و روش ها، موازین و معیارهایی برای نقد و سنجش آثار ادبی فراهم آورد ؛ که از جمله می توان به « رساله ی ناتمام فن شعر » ( [ادامه نوشته…]

 آل احمد نمی‌دانست که سال‌ها پیش از بازرگان و طالقانی … روشنفکرانی که به عقیدهٔ او ” جاده صاف کن های غربزدگی ” بودند (در صفحات روزنامهٔ قانون ) از ” ریاست مجتهدین “، تشکیل ” مجلس علما “، فقها و ” مجتهدین “، ” یا مجلسی که « به دستیاری ملا ها ”  ، ” حدود سلطنت و حقوق رعیت ” را ” موافق شریعت ” تعیین کند، [ادامه نوشته…]

مطلبی که از فریبرز رییس‌دانا در شماره‌ی ١٣ «نقد نو» به تاریخ تیر و مرداد ١٣٨٥ چاپ شده است در نوع خود، به عنوان نقد جانب‌دارانه، می‌تواند نمونه‌ی خوبی برای بررسی باشد. زمانی بود که در مواجهه با افکار گوناگون، به خصوص افکار غیر انقلابی، اکثریت قریب به اتفاق آرمان‌گرایانِ جوان تنها کافی می‌دانستند که با موضع‌گیری‌ای عجولانه، و در اکثر اوقات حقانیت‌دار از [ادامه نوشته…]

با وجود انبوه تاویل­ها که از کار، آثار، زندگی، و زمانه­‌ی، بی­شک، بزرگ­ترین نویسنده­ معاصر ایرانی شده، «معمای هدایت» هنوز هم برای ما نویسندگان و خوانندگان ناگشوده مانده: هدایت در چه اندیشه‌­ای بود و این اندیشه در آثارش چگونه به رشته­ نوشتار در آمد؟ این اساسی‌­ترین پرسشی است که اغلب ذهن منتقد، محقق، یا مولف معاصر ایرانی را به خود مشغول کرده، و با [ادامه نوشته…]