مشروطه ایرانی، انتقاد بر دو نقد شتابزده، نوشته ع. چلیاوی

مطلبی که از فریبرز رییس‌دانا در شماره‌ی ١٣ «نقد نو» به تاریخ تیر و مرداد ١٣٨٥ چاپ شده است در نوع خود، به عنوان نقد جانب‌دارانه، می‌تواند نمونه‌ی خوبی برای بررسی باشد. زمانی بود که در مواجهه با افکار گوناگون، به خصوص افکار غیر انقلابی، اکثریت قریب به اتفاق آرمان‌گرایانِ جوان تنها کافی می‌دانستند که با موضع‌گیری‌ای عجولانه، و در اکثر اوقات حقانیت‌دار از [ادامه نوشته…]

هدایت، «بوف کور»، و ناسیونالیسم، نوشته پیام یزدانجو

با وجود انبوه تاویل­ها که از کار، آثار، زندگی، و زمانه­‌ی، بی­شک، بزرگ­ترین نویسنده­ معاصر ایرانی شده، «معمای هدایت» هنوز هم برای ما نویسندگان و خوانندگان ناگشوده مانده: هدایت در چه اندیشه‌­ای بود و این اندیشه در آثارش چگونه به رشته­ نوشتار در آمد؟ این اساسی‌­ترین پرسشی است که اغلب ذهن منتقد، محقق، یا مولف معاصر ایرانی را به خود مشغول کرده، و با [ادامه نوشته…]

نقد کتاب: مشروطه ایرانی، نوشته مسعود سفیری

کتاب “مشروطه ايرانی” اثر جسورانه و کم‌ نظير دکتر ماشا الله آجودانی بايد از منظر تحليل مفهوم انقلاب مشروطيت و مفاهيم اثبات آمادگی و يا حيرت جامعه ايرانی از تحولات مدرن مورد نقد قرار گيرد. زيرا نويسنده يک کارشناس زبان شناسی است و طبيعی است که در همه شاخه‌های ادبيات مشروطه صاحب نظر باشد. آجودانی برخلاف ساير صاحبنظرانی که در مورد تاريخ و فلسفه [ادامه نوشته…]

در نقد “ضد مشروطه ايرانی، تاريخ خوانی، تجددخواهانه نوليبرال”، نوشته فريبرز رئيس دانا در ماهنامه “نقد نو”

يادداشت ويراستار: يكصد و بيست و نُه سال پس از خاموشی ميرزا فتحعلي آخوندزاده (١١٩٠- ١٢٥٦ ه. خ. / ١٨١٢- ١٨٧٨ م.)، نخستين روشنگر ِ ايرانی كه در نوشتارهای پيشگامانه‌اش سخن از نقد ِ ادبي به معنای نوين و جهانْ شمول ِ آن به ميان آورد (← ايرج پارسی نژاد، روشنگران ِ ايرانی و نقد ِ ادبی، انتشارات سخن، تهران – ١٣٨٠، صص ٣٣ – ١١٧)، هنوز برخی [ادامه نوشته…]